ദേവി കൊടുത്ത നിധി
ഞാന് ഈ പറയാന് പോകുന്ന കഥ ഞാന് പണ്ട് എപ്പാലോ കേട്ട് മറന്ന കഥയാണ് പണ്ട് എന്ന് വച്ചാല് വളരെ പണ്ട് ഞാന് ഒരു ഒന്നാം ക്ലാസ്സിലോ മറ്റോ പഠിക്കുമ്പോള്.............. ഇതില് എത്രത്തോളം സത്യം ഉണ്ടെന്നോ അത് വെറും പഴം കഥ മാത്രം ആണോ എന്നും എനിക്ക് അറിയില്ല................ പണ്ട് ഞാന് എന്റെ സ്കൂള് അവധി ചിലവിടുന്നത് പലപ്പോളും അമ്മയുടെ വീട്ടില് ആയിരിക്കും........ അതിനു പ്രതേകിച്ചു കാര്യം ഒന്നും ഇല്ല അവിടെ ചെന്നാല് കൂട്ടുകാരുണ്ട് പിന്നെ വിട്ടില് ആണേല് അമ്മയുടെ ശകാരം ഒര്പാട് കേള്ക്കേണ്ടി വരും പകരം അവിടെ അമ്മയുടെ വീട്ടില് ചെന്നാല്
അമ്മുമ്മയും അപ്പുപ്പനും മാത്രമേ ഉള്ളു............... അവരാരും എന്നെ ഒന്നും വഴക്ക് പറയുക പോയിതു ഒന്ന് ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കുക കൂടി ഇല്ല കാരണം ഞാനാണ് അമ്മയുടെ കൊടുംബത്തിലെ ആദ്യത്തെ ചെറുമോള്..... അതുകൊണ്ട് തന്നെ എല്ലാപേര്ക്കും ഒരു പ്രതേക സ്നേഹവും ഉണ്ട് എന്നോട്........ അങ്ങനെ അമ്മയുടെ വീട്ടില് ചെന്നാല് ഉറക്കോം മിക്കവാറും
അമ്മുമ്മയുടെ കൂടെ ആയിരിക്കും ആരെയും ഞാന് ആ വഴിക്ക് അടുപിക്കില്ല എനിക്ക് തന്നെ അമ്മുമയുടെ കൂടെ കിടക്കണം..... ആരൊക്കെ എത്രെ പിണങ്ങിയാലും ഞാന് വിട്ടു കൊടുക്കില്ല ഞാന് തന്നെ
അമ്മുമ്മയുടെ കൂടെ കിടക്കും........ അങ്ങനെ ഒരിക്കല് അമ്മുമ എന്നോട് പറഞ്ഞു തന്ന ഒരു കഥ ഞാന് ഇന്ന് വെറുതെ ഇരുന്നു പത്രം വായിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോള് ഓര്ത്തു..........
കഥ ഇങ്ങനെ ആണ് പണ്ട് എന്ന് വെച്ചാല് അമ്മുമയുടെ അച്ഛന് ഉണ്ടായിരുന്ന സമയത്തുള്ള കഥയാണ് ................ അവരായിരുന്നു അന്നത്തെ അവിടുത്തെ അറിയപെടുന്ന ഒരു കുടുംബം.......... അന്നത്തെ കാലത്ത് താഴ്ന്ന ജാതികര്ക്ക് ഭക്ഷണം കൊടുക്കുന്നത് വീതിനു മുന്നില് കുഴി കുത്തി അതില് ഇല വെച്ച് അതില് കഞ്ഞി ഒഴിച്ച് കൊടുക്കുന്നതായിരുന്നു അത്രേ...... അങ്ങനെ കൊടുക്കുന്ന സമയത്ത് അതില് ഒരു കുറത്തി തന്റെ കീശയില് നിന്നും കുറച്ചു തിളങ്ങുന്ന കല്ല് എടുത്തു അവരുടെ അരികെ വെക്കുന്നത് കണ്ടിട്ട് അമ്മുമയുടെ അമ്മ അത് എവിടുന്നു കിട്ടിയതാണ് എന്ന് ചോദിച്ചു........... അവര് പറഞ്ഞത് അവര് എന്ന് പോച്ച ചെത്താന് പോകുന്ന വഴിക്ക് ഒരു ദേവി ക്ഷേത്രം ഉണ്ടത്രെ
എന്നും അവര് ആ ദേവിയോട് എന്നും തന്റെ പരിഭവവും തന്റെ കുടുംബത്തിലെ കഷ്ടപാടും പറയുന്നത് സ്ഥിരം ആയിരുന്നത്രെ...... അങ്ങനെ അന്നത്തെ ദിവസവും അവര് ആ ദേവിയുടെ മുന്നില് ചെന്ന് പ്രാത്തിച്ചപ്പോള് ദേവി തന് ഇരിക്കുന്നതിനു അടുത്തുള്ള തെചിയുടെ മുട്ടില് നോക്കാന് പറഞ്ഞു അത്രെ.............അങ്ങനെ നോക്കിയപ്പോള് ഒരു വലിയ കല്ലും നാലു ചെറിയ കല്ലും അവിടെ
തിളങ്ങുന്നത് അവര് കണ്ടു തെചിയുടെ പൂവിലെ നാലു ഇതളുകള് പോലെ നാലു ചെറിയ കല്ലും പിന്നെ അതിനെ നടുക്കായി ഒരു വലിയ കല്ലും ആ വലിയ കല്ല് കറങ്ങികൊണ്ട് ഇരിക്കും അത്രെ....... അങ്ങനെ ഇരിക്കെ കുറ നാളുകള്ക്ക് ശേഷം അമ്മുമ എ കല്ലുകള് അമ്മുമയുടെ അച്ഛന്റെ കയില് കണ്ടു തിരക്കിയപ്പോള് ആണ് അറിയുന്നത് കുറവന് കൊണ്ട് ചെന്ന് കൊടുത്തതാണ് അത്രെ
പയിസക്ക് വേണ്ടി ................ അങ്ങനെ കുറച്ചു നാള് കഴിഞ്ഞു കുറത്തി തന് സൂക്ഷിച്ചു വെച്ചിരുന്ന ആ കല്ലുകള് നോക്കിയപ്പോള് അതില് പൊതിഞ്ഞു അവര് സൂക്ഷിച്ചു വെച്ചിരുന്ന തുണി കഷ്ണം മാത്രമേ അവിടെ കാണാന് ഉള്ളു അവര് നില വിളിച്ചു കരയാന് തുടങ്ങി..... അവര് കുറവാനോട് തിരക്കിയപ്പോള് അയാള് പറഞ്ഞു തനിക്കു അതിനെ പറ്റി അറിയുകയേ ഇല്ല എന്ന് ............. അങ്ങനെ അവര് കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ആ ദേവിയുടെ നടയില് ചെന്നു അത് ഒരു
പാറയുടെ വശത്താണ് ആ ദേവി ഇരിക്കുന്നത് ...... അതിനു അടുത്തുണ്ടായിരുന്ന പാറയില് വെള്ളം കെട്ടി നില്പുണ്ടായിരുന്നു അതില് അവര് മുങ്ങി കുളിച്ചു ആ ദേവിയുടെ മുന്നില് ചെന്നു ആ ഈറന് വസ്ത്രത്തോടെ പൊങ്കാല ഇട്ടുവത്രേ....... എന്നിത് അവര് ആ ദേവിയോട് പറഞ്ഞു അത്രേ നീ എനിക്ക് തന്ന നിധി നീ തന്ന തിരിചെടുക്കണേ എന്ന്.......അതിനു ദേവി പറഞ്ഞത് ആ കുറത്തിയുടെ മുന്നം തലമുറയില് പെട്ട ഒരാള് ആ നിധി ഇരിക്കുനിടത് താമസിക്കാന് വരും എന്നും അയാള്ക്ക് ആ നിധി കിതും എന്നും.......
അങ്ങനെ ഇരിക്കെ കുറെ ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോള് അമ്മുമയുടെ അച്ഛന്
വയറുവേദന
വരാന്
തുടങ്ങി കാരണം ആ ദേവി കൊടുത്ത നിധി പുള്ളി എപ്പോളും തന്റെ കീശയില് തന്നെ ആണ് വെച്ച് കൊണ്ട് നടക്കാറ്............. കുറെ വയ്ധ്യന് മാരെ ഒക്കെ അവര് കാണിച്ചു അവരെല്ലാം
കുഴപ്പം ഇല്ല എന്ന് പറഞ്ഞു തിരിച്ചു അയക്കാന് തുടങ്ങി...... കാരണം ഈ നിധി എങ്ങനെ എങ്കിലും ഭുമില് മുട്ടിയാല് മാത്രമേ ആ ദേവിക്ക് തന് കുറത്തിക്ക് കൊടുത്ത നിധി തിരികെ എടുക്കാന് കഴിയും ആയിരുന്നുള്ളു.........അങ്ങനെ ഇരിക്കെ അമ്മുമയുടെ വീട്ടിന്റെ കൂര ഇളക്കി പണിയാന് തിരുമാനിച്ചത് ആ ഇടയ്ക്കായിരുന്നു ആ പണിക്കിടയില് ആ കല്ലുകള് നഷ്തപെടെരുത് എന്ന് കരുതി പുള്ളി ആ കല്ലുകള് ഒരു കുപ്പിയില് ആക്കി മണ്ണില് കുഴിച്ചിട്ടു അത് ഉമ്മറ കോണില്....... പക്ഷെ പണി ചെയുന്ന സമയം മുഴുവന് പുള്ളി അതിനടുത് തന്നെ കസേരയില് ഇരിക്കുവായിരുന്നു പണി കഴിഞ്ഞു അത് എടുക്കാന് ആയി അവിടേം കുഴിച്ചപോള് അത് കാണാന് ഇല്ല......... ഒരാള് പൊക്കം വരെ അദ്ദേഹം അതിനായി കുഴിച്ചു നോക്കി അത്രേ...... പിന്നിടാണ് അവര് എല്ലാം അറിയുന്നത് കുറത്തി ദേവിയുടെ മുന്നില് ചെന്നു പ്രാത്തിച്ചതിന്റെ ഭലം ആണ് ഇങനെ ഒക്കെ സംഭവിച്ചത് എന്ന്...............
ഈ കഥ ഇപ്പോള് ഓര്ക്കുമ്പോള് എനിക്ക് ചിരി ആണ് തോനുന്നത്................കാരണം ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ നടക്കാന് ആണ്......... ഇതെല്ലം വെറും കഥകള് മാത്രം ആണ് ഇങ്ങനെ ഒന്നും ഒരിക്കലും സംഭവിക്കുകയില്ല..... അല്ലെങ്കില് പിന്നെ ഈ കാലത്തും ഇത് പോലെ ഒക്കെ നടക്കണ്ടേ.....................
No comments:
Post a Comment