ദേശാടന കിളികള്‍

ബാല്യം എന്തിനോടും പെട്ടെന്നും ആകര്‍ഷണം തോന്നുന്ന ഒരു കാലമാണ് . പറന്നു പോകുന്ന ചിത്രശലഭങ്ങളോടും വിരിഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന പൂക്കളോടും അങ്ങിനെ അങ്ങിനെ എല്ലാറ്റിനോടും. അങ്ങിനെ എന്‍റെ ചെറുപ്പത്തില്‍ നടന്ന ഒരു സംഭവത്തെ കുറിച്ചാണ് ഞാന്‍ ഇനി പറയാന്‍ പോകുന്നത് . അന്ന് ഞാന്‍ വളരെ ചെറുതാണ് ഒരു നാലോ അഞ്ചോ വയസ്സ് വരും . അന്നു ഞങ്ങള്‍ താമസ്സിക്കുന്നിടത്ത് അധികം വീടുകളൊന്നും ഇല്ല കൂടി പോയാല്‍ കൈയില്‍ എണ്ണാവുന്ന വീടുകള്‍ ,. ആ സമയത്തൊക്കെ ഞങ്ങള്‍ തമ്സ്സിക്കുന്നിടത്തോക്കെ ഒരുപാടു പക്ഷികള്‍ വരാറു പതിവാണ് . ചിലപ്പോള്‍ പല പക്ഷികളുടെയും പേരു പോലും  ഞങ്ങള്‍ക്ക് അറിയില്ല. അതിനൊക്കെ ചിലപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ ഞങ്ങളുടെതായ ഓമന പേരുകള്‍ ഇടാറും പതിവാണ് . ഈ ഞങ്ങള്‍ എന്ന് ഉദേശിച്ചത്‌ ഞാനും എന്‍റെ അനുജത്തിയും ആണ് . അങ്ങിനെ ഒരിക്കല്‍ ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിനടുത്ത് കൂട് കൂട്ടിയ രണ്ടു കിളികള്‍ അവരെ ഞങ്ങള്‍ ഒരുപാടു സ്നേഹിച്ചു .

എവിടെ നിന്നോ വന്ന വര്‍ണ്ണ ചിറകുകള്‍ ഉള്ള രണ്ടു കുരിവികള്‍ ഒരിക്കല്‍ അവര്‍ ഞങ്ങളുടെ ശ്രദ്ധയില്‍ പെട്ടു. പിന്നെ എന്നു ഞങ്ങള്‍ അവരെ കാണാറ് പതിവായി. അങ്ങിനെ ഞങ്ങള്‍ അവര്‍ രണ്ടാള്‍ക്കും പേരിട്ടു ചിന്നു എന്നും ടിണ്ടു  എന്നും . അവര്‍ എന്നും വരാറുള്ള മരച്ചില്ലയില്‍ ഞങ്ങള്‍ അവരെ നോക്കി ഇരിക്കാറ് പതിവായി. അവരെ കണ്ടില്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ അമ്മയോട് ചോദ്യമാകും അവര്‍ വരാത്തതിനെ കുറിച്ച്. പലപ്പോളും അമ്മ ഉത്തരം പറഞ്ഞു മടുക്കാറും പതിവാണ്. അങ്ങിനെ അവര്‍ രണ്ടാളും ഞങ്ങളുടെ കൂട്ടുകാരായി. പിന്നെ ദിവസ്സവും  അമ്മയോട് ചോദ്യമായി അവരുടെ കൂടിനെ പറ്റി. അമ്മ അപ്പോളൊക്കെ പറയും ഏതെങ്കിലും ചെടിയില്‍ അവര്‍ കൂട് കൂട്ടിയിട്ടുണ്ടാകും എന്ന്.

അങ്ങിനെ ഒരു ദിവസ്സം രാവിലെ എഴുന്നേറ്റ് പതിവു പോലെ അവരെയും നോക്കി നടക്കുമ്പോള്‍ അവര്‍ രണ്ടു പേരും കൂടി ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിനടുത്ത് നിന്നിരുന്ന ഒരു ചെറിയ മരത്തില്‍ എന്തൊക്കെയോ കൊണ്ട് കൂടുണ്ടാക്കാനായി ശ്രമിക്കുന്നത് കണ്ടു. ഞങ്ങള്‍ക്ക് രണ്ടാള്‍ക്കും ഒരുപാടു സന്തോഷമായി എന്നു ഇനി ഇവരെ രണ്ടാളെയും തിരക്കി ഞങ്ങള്‍ നടക്കണ്ടല്ലോ  ഏകദേശം ഒരാഴിച്ച കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അവര്‍ രണ്ടാളും ആ കൂട്ടില്‍ താമസമാക്കി. പിന്നെ എന്നും രാവിലെ എഴുന്നെറ്റാല്‍  ആദ്യം അവരെ കാണാനായി പോകുന്നതായി പതിവ്.  അങ്ങിനെ ഇരിക്കെ ഒരു ദിവസ്സം രാത്രി ഒരു വലിയ മഴ പെയ്തു. അതിനു തൊട്ടടുത്ത ദിവസ്സം ഞങ്ങള്‍ അവരെ കാണാനായി പതിവു പോലെ ആ ചെടിയുടെ അടുത്ത് ചെല്ലുമ്പോള്‍ അവരുടെ കൂട് കാണാനില്ല ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഒരുപാടു സങ്കടം തോന്നി. നോക്കുമ്പോള്‍ അത് ആ ചെടിയുടെ ചുവടില്‍ തന്നെ കിടപ്പുണ്ട്. 

ഞങ്ങള്‍ അതിനെ എടുത്തു ആ മര ചില്ലയില്‍ കെട്ടി വെയ്ക്കാന്‍ തിരുമാനിച്ചു . ആ സമയത്ത് ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിനു അടുത്ത് താമസിച്ചിരുന്ന ആന്റി ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞു ഇനി ആ കുരിവികള്‍ ഈ തറയില്‍ വീണു പോയ കൂട്ടില്‍ വരില്ല എന്ന്. ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഒരുപാടു സങ്കടം തോന്നി എന്നാലും ഞങ്ങള്‍ ആ കൂടിനെ ആ മരത്തില്‍ തന്നെ കെട്ടി വെച്ചു. രണ്ടു മുന്ന് ദിവസ്സം അവര്‍ ആ കൂട്ടില്‍ വന്നതേ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. പക്ഷെ വീണ്ടും അവര്‍ ആ കൂട്ടില്‍ താമസം ആക്കി. കുറച്ചു ദിവസ്സം കഴിഞ്ഞു ഞങ്ങള്‍ ആ കൂട്ടില്‍ ചെന്ന് നോക്കുബോള്‍ രണ്ടു ചെറിയ മുട്ടകള്‍ കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നു . ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഒരുപാടു സന്തോഷം തോന്നി ഇനി കുറച്ചു ദിവസ്സം കഴിയുമ്പോള്‍ രണ്ടു ചെറിയ കുരുവി കുഞ്ഞുങ്ങളെ കൂടി കാണാമല്ലോ. അങ്ങനെ ഞങ്ങള്‍ ആഗ്രഹിച്ചതു പോലെ തന്നെ കുറെ ദിവസങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ രണ്ടു കുരുവി കുഞ്ഞുങ്ങളെ ആ കൂട്ടില്‍ കാണാന്‍ തുടങ്ങി. 

രണ്ടു ചുവന്ന ചുണ്ടുകളും തുവല്‍ വരാത്ത ചിറകുകളും ഒക്കെ  ഉള്ള രണ്ടു കുഞ്ഞു കുരുവി കുഞ്ഞുങ്ങള്‍.,. പിന്നെ എന്നും ങ്ങങ്ങള്‍ക്ക് രാവിലെ ഉറക്കം ഇവരുടെ അകെ ഉള്ള പണി ഈ കൂട്ടില്‍ ഇരിക്കുന്ന കുഞ്ഞി കിളികളെ നോക്കി നടക്കുക എന്നതായി. അങ്ങിനെ ഒരുപാടു ദിവസ്സങ്ങള്‍ കടന്നു പോയി അവര്‍ക്ക് രണ്ടു പേര്‍ക്കും വര്‍ണ്ണ ചിറകുകള്‍ ഒക്കെ വന്നു. പക്ഷെ പതിവു പോലെ ഞങ്ങള്‍ ഒരു ദിവസ്സം ഉറക്കം എഴുന്നെറ്റു ചെന്നു നോക്കുമ്പോള്‍ ആ കൂട്ടില്‍ ആരും ഉണ്ടായിരുനില്ല. ഞങ്ങള്‍ അമ്മയോട് വന്നു പതിവു പോലെ പരാതി പറഞ്ഞു. അപ്പോള്‍ അമ്മ പറഞ്ഞു അവര്‍ ദേശാടന കിളികളാണ് അവര്‍ ആ കുഞ്ഞിങ്ങളെയും കൊണ്ട് പോയിട്ടുണ്ടാകും എന്ന്.എന്നാലും ഞങ്ങള്‍ കുറെ ദിവസ്സം അവര്‍ വരുമെന്ന് കരുതി നോക്കി ഇരുന്നു. പക്ഷെ അവര്‍ പിന്നെ ഒരിക്കലും വന്നിട്ടേയില്ല.

ഇന്നും ദേശാടന കുരുവികളെ കാണുമ്പോള്‍ ആദ്യം എന്‍റെ ഓര്‍മയില്‍ കടന്നു വരുന്നത് ആ വര്‍ണ്ണ ചിറകുകള്‍ ഉള്ള കുഞ്ഞു കുരുവികളെ ആണ്.